Bedankt vrijwilligers!
Als ik de vrijwilligers met al die kaarsjes op Kaarsjesavond zou vergelijken, wat zou Gouda dan donker zijn zonder hen
'Vrijwilligers en mantelzorgers zijn de steunpilaren van de samenleving'. Zij zijn belangrijk voor Gouda. Het Goudse college faciliteert hen daarom waar mogelijk en spreekt haar dank uit. Waardering van deze actieve groep Gouwenaren is belangrijk. Zij maken met hun inzet, tijd en passie het verschil. De Nationale Vrijwilligersdag op 7 december is daarom een mooie aanleiding om een aantal Goudse vrijwilligers in het zonnetje te zetten.
Wethouder Corine Dijkstra: "Voor Gouda zijn vrijwilligers heel belangrijk. En worden ze steeds belangrijker. Als ik de vrijwilligers met al die kaarsjes op Kaarsjesavond zou vergelijken, wat zou Gouda dan donker zijn zonder hen".
Samen aan een doel werken verbindt
In de Heemtuin Goudse Hout kunnen bezoekers kennis maken met een aantal kenmerkende landschappen uit het Zuid-Hollandse veenweidegebied. Tineke Kelderman is er vrijwilliger. "Ik zit in de PR werkgroep, houd me bezig met educatie en werk in de tuin. In de Heemtuin vind ik mijn rust. Lekker in de aarde wroeten. Niets hoeft. Je zaait, je oogst, je raakt verbonden met de grond... Je deelt, terwijl je werkt, je dingen. Dat verbindt. Net zoals het samen aan een doel werken zoals een juiste biotoop voor ringslangen. En nu zijn ze er na 30 jaar dan eindelijk".
Hier is iedereen gelijkwaardig
Stef Vergeer is niet alleen secretaris van So What!, maar staat ook achter de bar en verzorgt het licht. En dat typeert de vrijwilligers bij het poppodium: "Je kan hier alles leren. Hier is iedereen gelijkwaardig. Als er iets moet worden georganiseerd, staan er 20, 30 mensen klaar. Dat geeft mij een familiegevoel; het zijn echte vrienden. Als we gezamenlijk een drukbezochte avond hebben georganiseerd en deze ook weer samen afsluiten, geeft dat veel voldoening. Het is mooi om je na zo'n geslaagde avond te realiseren dat we het samen gewoon voor elkaar krijgen".
Filmhuis is goede tegenhanger van Cinema Gouda
Het Filmhuis Gouda verzorgt jaarlijks bijna zeshonderd filmvoorstellingen, waarin ruim honderd verschillende titels aan bod komen. Zeven dagen per week worden hoofdzakelijk films uit het Arthouse-circuit vertoond. "We zijn met ons aanbod cultuurfilms een goede tegenhanger van Cinema Gouda", aldus vrijwilligster Carla Verschoof. Zij zorgt er achter de schermen voor dat elke filmvoorstelling goed verloopt. "Ik ben één van de vier operateurs die de films opbouwen. Ik heb de films vroeger nog geknipt en geplakt. Nu gaat dat allemaal digitaal. Naast mijn werk als operateur promoot ik – afgewisseld door twee collega's - het Filmhuis elke zaterdag op de radio".
Nu richt ze zich op haar toekomst
Het Maatjesproject verbindt vrijwilligers aan mensen die aandacht, steun of begeleiding nodig hebben. Elly Schotanus koppelt en begeleidt die maatjes, en vervulde ook zelf die rol. "Toen ik me als vrijwilliger opgaf kreeg ik een vluchtelinge te begeleiden. Ik ben er elke week langsgegaan. Een beetje praten, mee naar de dokter en oogarts… ik probeerde haar uit het sociale isolement te krijgen. We zijn ook samen gaan solliciteren. En nu is ze vrijwilligster bij de Voedselbank en werkt ze bij de kringloopwinkel. Ze is een sterkere vrouw geworden. En langzamerhand wordt ook haar Nederlands beter. Nu richt ze zich op haar toekomst".
Ik ben bij dat ik kan helpen
Martine Fokkema is vrijwilliger bij 't Swanenburghshofje. "In de woningen van het hofje bieden we de mogelijkheid voor tijdelijke huisvesting met begeleiding van mensen met maatschappelijke of psychosociale problemen. We geven mensen een kans hun leven weer op te bouwen, weer mee te draaien in de maatschappij. Ik ben zelf gezond opgeroeid; mijn wieg stond op de juiste plek. Bij heel veel mensen is dat niet zo geweest. Ik ben blij dat ik hen kan helpen, misschien het juiste zetje kan geven. Ik ben in het buitenland al vrijwilliger geweest en weet uit ervaring wat je voor iemand kunt betekenen".
Ik kan er niet meer mee stoppen
Leuke, zinvolle activiteiten voor mensen met een beperking én mensen uit de wijken; dat kenmerkt De Klup. John Geurdes is naar eigen zeggen al 6 of 7 jaar betrokken bij de organisatie. "We bieden met onze activiteiten een kwetsbare groep die makkelijk beïnvloedbaar is, een stuk bescherming. Daarbij kijken we niet naar wat mensen niet kunnen, maar naar wat ze wél kunnen. Ik was 62 toen ik stopte met werken. Ik had zeeën van tijd over en heb me bij De Klup aangemeld. Ik kon dezelfde dag nog aan de slag. En nu kan ik er niet meer mee stoppen".
Goede Doelentankstation
Goede Doelentankstation Goede doelen tankstation De Baanderij Aan de Industriestraat in Gouda ligt een wasstraat en tankstation: Goede Doelen Tankstation staat er met grote letters aangegeven. Wat doet deze organisatie eigenlijk? Ik heb een gesprek met Menno van der Haven, enthousiaste vrijwilliger bij De Baanderij waar het Goede DoelenTankstation onderdeel van is. Het wordt een mooi gesprek over De Baanderij en goede doelen, maar ook over menselijke kwetsbaarheid. Baanderij: Opslag, Transport en Logistiek "De Baanderij bestaat uit verschillende onderdelen", legt Menno uit. "Het Goede Doelen Tankstation aan de voorkant van het terrein valt erg op. Het is 24 uur per dag open maar stunt niet met allerlei kortingsacties, de literprijs is altijd scherp. Een paar honderd mensen hebben inmiddels een DB Goede Doelen pas waarmee ze een deel van de korting teruggeven aan De Baanderij die daarmee een goed doel zoals bv de scouting of een lokaal zangkoor steunen." Menno laat mij het grote opslagterrein achter het tankstation zien waar een enorme loods staat. Het lijkt wel een "goede doelen verzamelterrein" en dit is het Centrum voor Hulporganisaties Hier vinden organisaties als de Dierenambulance en de Non-foodbank huisvesting, maar ook alle logistiek voor de stichting Gered Gereedschap die gebruikt gereedschap opknapt voor derde wereldlanden. Vanuit dit verzamelterrein worden de goederen getransporteerd naar verschillende werelddelen. "Alles zo kostenefficiënt mogelijk zodat ook de goede doelen zo veel mogelijk profiteren". Waar moet je dan aan denken? "Eigenlijk aan alles", zegt Menno. "We hebben als voorbeeld een keer een school leeggehaald die nieuwe meubels kreeg, de oude hebben we doorgestuurd via een stichting naar Suriname waar ze blij waren met de nieuwe schoolinrichting. We hebben een hele verzameling ziekenhuisbedden die weer een goede bestemming krijgen, maar ook medische hulpmiddelen, vrachtwagens, kleding en andere huishoudelijke artikelen. Zo helpen we op jaar basis tussen de 150 en 200 verschillende hulporganisaties met opslag, transport en logistiek. We slaan hun spullen op, vervoeren ze en zorgen dat ze ter plekke goed terecht komen." Beter een levende hond……………. De Baanderij draait grotendeels op vrijwilligers, inclusief een groep mensen die om wat voor reden dan ook wat minder makkelijk op de arbeidsmarkt terecht kunnen. Menno is er trots op:" er werkt op kantoor iemand met een Wajong-uitkering, soms komen mensen vanuit de reclassering een werkritme opdoen en we hebben ook wel eens een paar statushouders gehad die vrijwilligerswerk wilden doen. In totaal werken er 62 actieve vrijwilligers en slechts 2 betaalde krachten". Het is een aspect van de Baanderij dat Menno raakt. Hij vertelt enthousiast over de goede doelen, maar ook over zijn persoonlijke drijfveren. Menno is 53 en oogt gezond en energiek. Hij praat honderduit en niets verraadt dat hij 5 jaar geleden getroffen werd door een herseninfarct waardoor hij vrijwel geheel uitgeschakeld was. "Ik had een prachtige functie bij een oliemaatschappij en hoe graag ik ook wilde, ik moest uiteindelijk toch erkennen dat ik al die stress, al dat harde werken en al die competitie na dat infarct niet meer aankon. Het heeft me 1,5 jaar gekost om dit onder ogen te zien en toen stond ik voor de keus: is dit het einde van mijn werkzame leven of maak ik er nog wat van? En uitgerekend op dat moment las ik een artikel over De Baanderij. Ik zag dat ik hier heel nuttig kon zijn en met plezier zou kunnen werken. Minimaal, dat geef ik toe. Ik 'werk' twee dagen van 10 tot 14.30 uur en zelfs dat is niet altijd haalbaar. Iedereen kent mijn kwetsbaarheid en als het niet lukt en ik me op het laatste moment moet afmelden, wordt dat geaccepteerd. Net zoals ik van anderen hun kwetsbaarheid zie en accepteer. De Baanderij heeft hierdoor een heel bijzondere werksfeer; met respect voor de individuele mens. Ik zal niet zeggen dat ik hier zelf voor gekozen heb. Ik was ook liever gezond geweest maar ik ben wel blij dat ik deze keus heb gemaakt. Het geeft mij enorm veel voldoening. Ik had ook thuis zielig en ongelukkig kunnen zitten zijn. Daar was niemand – vooral ikzelf niet - mee geholpen. Weg baan, weg riant inkomen, maar om een spreuk uit Prediker te gebruiken: beter een levende hond, dan een dode leeuw".Wilt u uw talent ook inzetten? Kijk op https://www.goudvoorelkaar.nl/jij-hebt-talent beter een levende hond, dan een dode leeuw Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal