Goede Doelentankstation
Goede doelen tankstation De Baanderij
Aan de Industriestraat in Gouda ligt een wasstraat en tankstation: Goede Doelen Tankstation staat er met grote letters aangegeven. Wat doet deze organisatie eigenlijk? Ik heb een gesprek met Menno van der Haven, enthousiaste vrijwilliger bij De Baanderij waar het Goede DoelenTankstation onderdeel van is. Het wordt een mooi gesprek over De Baanderij en goede doelen, maar ook over menselijke kwetsbaarheid.
Baanderij: Opslag, Transport en Logistiek
"De Baanderij bestaat uit verschillende onderdelen", legt Menno uit. "Het Goede Doelen Tankstation aan de voorkant van het terrein valt erg op. Het is 24 uur per dag open maar stunt niet met allerlei kortingsacties, de literprijs is altijd scherp. Een paar honderd mensen hebben inmiddels een DB Goede Doelen pas waarmee ze een deel van de korting teruggeven aan De Baanderij die daarmee een goed doel zoals bv de scouting of een lokaal zangkoor steunen."
Menno laat mij het grote opslagterrein achter het tankstation zien waar een enorme loods staat. Het lijkt wel een "goede doelen verzamelterrein" en dit is het Centrum voor Hulporganisaties Hier vinden organisaties als de Dierenambulance en de Non-foodbank huisvesting, maar ook alle logistiek voor de stichting Gered Gereedschap die gebruikt gereedschap opknapt voor derde wereldlanden. Vanuit dit verzamelterrein worden de goederen getransporteerd naar verschillende werelddelen. "Alles zo kostenefficiënt mogelijk zodat ook de goede doelen zo veel mogelijk profiteren". Waar moet je dan aan denken? "Eigenlijk aan alles", zegt Menno. "We hebben als voorbeeld een keer een school leeggehaald die nieuwe meubels kreeg, de oude hebben we doorgestuurd via een stichting naar Suriname waar ze blij waren met de nieuwe schoolinrichting. We hebben een hele verzameling ziekenhuisbedden die weer een goede bestemming krijgen, maar ook medische hulpmiddelen, vrachtwagens, kleding en andere huishoudelijke artikelen. Zo helpen we op jaar basis tussen de 150 en 200 verschillende hulporganisaties met opslag, transport en logistiek. We slaan hun spullen op, vervoeren ze en zorgen dat ze ter plekke goed terecht komen."
Beter een levende hond…………….
De Baanderij draait grotendeels op vrijwilligers, inclusief een groep mensen die om wat voor reden dan ook wat minder makkelijk op de arbeidsmarkt terecht kunnen. Menno is er trots op:" er werkt op kantoor iemand met een Wajong-uitkering, soms komen mensen vanuit de reclassering een werkritme opdoen en we hebben ook wel eens een paar statushouders gehad die vrijwilligerswerk wilden doen. In totaal werken er 62 actieve vrijwilligers en slechts 2 betaalde krachten". Het is een aspect van de Baanderij dat Menno raakt. Hij vertelt enthousiast over de goede doelen, maar ook over zijn persoonlijke drijfveren. Menno is 53 en oogt gezond en energiek. Hij praat honderduit en niets verraadt dat hij 5 jaar geleden getroffen werd door een herseninfarct waardoor hij vrijwel geheel uitgeschakeld was. "Ik had een prachtige functie bij een oliemaatschappij en hoe graag ik ook wilde, ik moest uiteindelijk toch erkennen dat ik al die stress, al dat harde werken en al die competitie na dat infarct niet meer aankon. Het heeft me 1,5 jaar gekost om dit onder ogen te zien en toen stond ik voor de keus: is dit het einde van mijn werkzame leven of maak ik er nog wat van? En uitgerekend op dat moment las ik een artikel over De Baanderij. Ik zag dat ik hier heel nuttig kon zijn en met plezier zou kunnen werken. Minimaal, dat geef ik toe. Ik 'werk' twee dagen van 10 tot 14.30 uur en zelfs dat is niet altijd haalbaar. Iedereen kent mijn kwetsbaarheid en als het niet lukt en ik me op het laatste moment moet afmelden, wordt dat geaccepteerd. Net zoals ik van anderen hun kwetsbaarheid zie en accepteer. De Baanderij heeft hierdoor een heel bijzondere werksfeer; met respect voor de individuele mens. Ik zal niet zeggen dat ik hier zelf voor gekozen heb. Ik was ook liever gezond geweest maar ik ben wel blij dat ik deze keus heb gemaakt. Het geeft mij enorm veel voldoening. Ik had ook thuis zielig en ongelukkig kunnen zitten zijn. Daar was niemand – vooral ikzelf niet - mee geholpen. Weg baan, weg riant inkomen, maar om een spreuk uit Prediker te gebruiken: beter een levende hond, dan een dode leeuw".Wilt u uw talent ook inzetten? Kijk op https://www.goudvoorelkaar.nl/jij-hebt-talent
beter een levende hond, dan een dode leeuw
Netwerk Samen voor Goud
Netwerk Samen voor Goud Netwerk Samen voor Goud Sinds Jasper Janssen en Maurice de Korne Samen voor Goud hebben opgericht, hebben ze het zo druk dat ze nauwelijks aan hun andere vrijwilligerswerk toekomen. Jasper is nog bestuurslid van het Swanenburgshofje, Maurice werkt nog als maatschappelijk werker bij Stichting House of Hope in Rotterdam Zuid, maar de meeste tijd gaat toch naar het Netwerk Samen voor Goud, geven ze besmuikt lachend toe. Ik wil ze interviewen over vrijwilligerswerk omdat Samen voor Goud heel wat weet los te maken bij jongeren. Jasper en Maurice hebben Samen voor Goud opgericht als uitvloeisel van hun studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Maurice liep stage bij Tijdvoor Actie, een landelijk netwerk van jongeren die zich bekommeren om de mensen om hun heen en daadwerkelijk willen helpen. De beide jongens wonen in Gouda en omdat de doelstelling van Tijd voor Actie hen enorm aansprak, richtten zij in maart 2016 de lokale stichting Samen voor Goud op met als doel ook in Gouda jongeren te motiveren om zich in te zetten voor de samenleving. En met succes! Waar het veel organisaties niet lukt om jongeren enthousiast te krijgen voor vrijwilligerswerk heeft Samen voor Goud in korte tijd toch zo'n 60 jongeren in hun bestand en hebben ze 167 volgers op Face-book. En die aantallen nemen alleen maar toe. Hoe doen ze dat? Samen voor Goud maakt veel gebruik van social media; Facebook en twitter. Veel gaat via-via. Een echte klapper was hun presentatie bij de studentenvereniging van de Driestar. "We hadden verwacht daar wel een paar mensen vandaan te halen, maar de hele studentenvereniging meldde zich aan. En dat geeft enorm veel energie", vertellen de jongens. "Het idee achter Samen voor Goud is dat in de moderne samenleving mensen erg individualistisch zijn, iedereen gaat voor zichzelf en er is weinig zorg en aandacht voor de medemens. Dat willen we met Samen voor Goud doorbreken. Mensen die zich aanmelden willen zich inzetten voor hun medemens". Soms is dat boodschappen doen voor de bejaarde buurvrouw, een andere keer is het iets leuks doen met een meisje dat een terminaal zieke vader heeft en ontspanning nodig heeft. Opvallend is dat ze nadrukkelijk het woord vrijwilligerswerk vermijden. Die term roept niet veel enthousiasme op, terwijl de meeste jongeren echt graag iets doen voor hun buren, voor een vereniging of voor een goed doel, maar het moet bij hun passen. Jasper en Maurice benaderen jongeren dan ook niet met een hulpvraag, maar met de vraag: waar ben je goed in, wat kan je en hoe wil je je inzetten voor anderen? "We zoeken de drijfveren bij jongeren en daar vinden we altijd wel wat bij. Wij zijn daarin anders dan de traditionele vrijwilligersorganisaties, die hebben veel hulpvragen en zoeken daar de vrijwilligers bij. Wij doen het andersom. We zoeken de kwaliteiten van mensen die ze willen inzetten en vinden daar de vraag bij. En elke keer als dat lukt, geeft dat een enorme voldoening. Wij kunnen zo echt iets betekenen voor anderen en werken aan een betere wereld. Dat is echt geweldig". “We zoeken de drijfveren bij jongeren en daar vinden we altijd wel wat bij. Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal